Lopen leuren met jezelf… Alsmaar vertellen over jouw successen… Tot vervelends aan toe herhalen hoe goed jij, jouw dienst of product wel niet is…
Zenden, zenden, zenden… Geen wonder dat veel zzp’ers opzien tegen netwerken.
‘Is dit alles?’ Het liedje van Doe Maar verwoordde precies wat ik al een tijd dacht. Ik werkte 6 jaar in loondienst, wilde wel graag carrière maken, maar voelde me tegelijkertijd op allerlei manieren beknot.
Het koude zweet sloeg me uit, ik voelde het bloed uit mijn gezicht wegtrekken. Ik las de brief van de belastingdienst nogmaals door; deze meldde dat ik 2000 euro méér aan inkomstenbelasting moest betalen dan waar ik op had gerekend. Lees: 2000 euro méér dan wat ik had gereserveerd.
Vroeger was ik best wel rustig en verlegen. Inmiddels een stuk minder. Mijn puberdochter zei laatst dat ik zelfs hartstikke druk kan zijn. ‘Divagedrag’, dacht ik bij mezelf en ik moest glimlachen. Ik zal je vertellen waarom je mij best voor diva mag uitmaken.
‘Ik vind het echt vreselijk als ik mezelf moet verkopen. Elevator pitch, social media, je zichtbaar maken…’. Ze slaakt een zucht. ‘Daarom spreekt marketing me ook hélémaal niet aan. Maar ja, hoe kom ik anders aan klanten?’
Okee, na ruim 20 jaar zelfstandig ondernemerschap kom ik er maar eens eerlijk voor uit: ik bén geen ochtendmens. ‘Nou nou, poeh poeh, is dat dan zo shocking?’, hoor ik je denken. Nee, eigenlijk niet. Behalve dan dat eeuwige schuldgevoel…
Ik doe niet aan heldenverering, heiligverklaring of ander idolaatschap. Althans, dat dacht ik. En dat zei ik ook met enige regelmaat. Tot de dag dat ik hoorde dat David Bowie was overleden, mijn jeugdidool. Ik was er stuk van… Gevalletje “blinde-vlek-in-mezelf-ontdekken”?
Vandaag kreeg ik een aardig advies: ‘Deel als coach je beste tips, zodat mensen een indruk krijgen van wat je kan.” Goed idee, dacht ik bij mezelf.
Sommige mensen zeggen dat een persoonlijk statement slechts een steentje in een vijver is, dus zinloos. Ik kijk daar iets anders tegenaan. Want grote veranderingen zijn uiteindelijk vaak het gevolg van kleine bottum-up initiatieven.
‘Vooral niet druk en grappig doen!’ spreek ik mezelf toe. ‘Niet iedereen kan jouw humor waarderen. En zíj zeker niet.’ “Zij” is een aardige vrouw. Maar ze neemt haar schrijfwerk heel serieus. En ze is er ook wat onzeker over. Wat helemaal niet nodig is, want ze is booming!